de ' WHY ? ' in het lesgeven

Eindelijk is een mooi woord. Eindelijk weer eens tijd om een blog te doen. Tuurlijk weet ik dat het geen zin heeft om weinig te bloggen en regelmatig schrijven zorgt voor meer volgers. But Hey !! Why the hell not !! Als je een interview leest van een leerkracht die exact dezelfde mening met je deelt dan is er geen ontkomen aan. Bloggen dus !!

Eindelijk dus iemand die absoluut van mening is dat leerlingen in deze tijden langzamerhand steeds meer circusdieren worden waarvan we verwachten dat ze tijdens schooltijd niet het ' nieuwe ' leren maar zich ondergedompeld zien in een oud systeem waar ze zelf geen binding meer hebben, genaamd.... school ! Ik heb het over Steve Maher, leerkracht op een High School in New Jersey en tevens socioloog.

Vond deze quote dan ook een shock maar zo waar:

....., because if you think about the media environment that an average American teenager lives in, to walk into a classroom that doesn't have any of that media must be like walking into a desert. To have the least media-rich time of their day to be the time when they're supposed to be engaged and involved with learning seems to be almost a crime, because you have these tools out there and they could be used easily. ...

Zo dat zijn nog eens uitspraken. Ik riep wel eens om olie op het vuur te gooien dat ze leerkrachten hun Verklaring Omtrent Gedrag moesten ontnemen omdat ze weigeren les 1 van de Pabo of de PA(destijds) aan te nemen: aansluiten bij de belevingswereld van de kinderen. Digitale media inzetten om de leerbeleving te verrijken.

Een jaar of twee, drie geleden kon je je nog neerleggen bij het feit dat er misschien een aantal collega's zich niet verdiepten in de digitale wereld. "Het is trekken aan een dood paard." Dat soort oneliners waren niet van de lucht. Maar wat mij betreft is die tijd volledig voorbij. Zoals Maher als zegt: Het is bijna een misdaad om kinderen van 9 tot 3 te laten leren in een omgeving die steeds minder binding heeft met de huidige tijd.

Maar klagen van de zijlijn is makkelijk en verwerpelijk. Dus oplossingen bieden lijkt me op zijn plek.
Om er voor te zorgen dat kinderen les krijgen op een school die midden in de maatschappij staat heb je leerkrachten nodig die zich verdiepen in de materie van het nu. En dan doel ik niet op de 'straat' in de klas halen. Want we hebben de afgelopen jaren genoeg gegraffitiet en gerapt in buurthuizen. Het wordt tijd voor meer. Voor bevlogen mensen voor de klas die weten wat de meerwaarde van de digitale wereld is. Die kunnen struinen en inspirerende snuiters op een digibord kunnen toveren en kunnen laten zien dat lesgeven met passie en nou-eens-niet-uit-het-boekje lessen kinderen aan zich bindt en op die manier een voorbeeld kunnen zijn.

Ik las een mooie gastblog van Marcel Kesselring op Frankwatching van rotschool naar topschool. De golden circle werd aangehaald. Kesselring is terecht op de barricades gegaan voor het ' waarom' voor scholen om zich te willen profileren in de wijk.
En dat is wat mij betreft dezelfde vraag die leerkrachten zich moeten stellen. Waarom sta ik hier en waarom geef ik les?

En die vraag kan zeer confronterende antwoorden opleveren daarom zal er hoofdzakelijk steeds vaker eerst naar het WAT gekeken worden op scholen. Lekker veilig.