designers op de basisschool

Bij het lezen van deze blog valt me op dat langzaam aan duidelijk wordt dat overal initiatieven opduiken om kinderen en studenten anders te laten leren.
Het gaat erom dat we kinderen dus de rightbrain activiteiten gaan bijbrengen.
En eindelijk kom ik een post tegen waarin gezegd wordt dat we design thinking niet moeten gaan aanleren op het moment dat kinderen in de ' collegeleeftijd' komen maar veel eerder.
De schrijver Rob Stokes stelt op GOOD.IS dat leerlingen van nu niet beoordeeld worden op de manier van evalueren van hun werk maar alleen beoordeeld worden naar aanleiding van een goed antwoord.

Door ze op vroege leeftijd na te laten denken als een designer kunnen we ze aanleren om de wereld om hen heen vorm te geven en zodoende kunnen ze een positieve twist geven aan de uitdagingen van de toekomst.

Sounds good. Maar even terug naar de werkelijkheid. Hoe leren we kinderen om designers te zijn als we zelf leerkrachten zijn en geen designers ?
Allereerst denk ik dat de kracht van ouders enorm kan zijn. Ook ouders groeien mee in deze tijd en worden hoe langer hoe meer social media minded. Ze nemen een enorme hoeveelheid kennis de school in.
Tevens denk ik dat we conform sir Ken Robinsons gedachtengoed naar een systeem moeten waarin we design gerelateerde vakken net zo belangrijk maken als rekenen en taal. Was het de afgelopen 20 jaar vooral leuk om handvaardigheid en tekenopdrachten te geven. In deze tijd wordt het van enorm belang om kinderen dezelfde eisen te stellen als aan rekenen en taal. Toetsen voor tekenen dus? Nee dat dus net niet. Maar wel beoordelen en wel door de leerlingen zelf. Evalueren.

Al deze materie heeft consequenties voor de groepsorganisatie. En daar zit 'm de crux. Hoe richt je je onderwijs in zodat rekenen en taal evenveel aandacht krijgen als tekenen, drama, tekenen, gym enz.
Volgens mij ligt dat antwoord redelijk voor de hand. Kinderen zij al veel langer op school tijdens de naschoolse opvang. Zolang we die blijven zien als een vervanging van de thuissituatie dan wordt het moeilijk om deze veranderingen er door te krijgen.
Zie we de verlenging van de schooltijd als een aanknopingspunt dan kunnen kinderen 's ochtends beginnen met drama als ze nog lekker fris zijn en na school met rekenen beginnen. Volgens mij moeten we school en opvang maar niet meer los gaan zien.