Volg deze discussie op linkedin
Mijns inziens is er de komende jaren een nieuw soort leerkracht nodig. Een leerkracht die enerzijds innovatief, vernieuwend en out-the-box denkend is en anderzijds de regels aan biedt die horen bij sociale en maatschappelijke verwachtingspatronen. Daarin kan zij/hij hele duidelijke grenzen aangeven en tegelijk fungeren als coach. Een eclectische leerkracht dus die thuis is in alle onderwijsvormen die continu switcht afhankelijk van de leerling die voor hem staat.
Als je het ondernemend vermogen van kinderen wil verhogen dan zul je ook moeten werken aan gedragsverwachtingen die daar bij horen. Niemand is succesvol geworden zonder enige mate van discipline en doorzettingsvermogen. Je zult moeten knokken voor wat je wilt zijn. Geen talent zonder uithouding.
In die verwachtingen kun je ouders meenemen. Samen om de tafel. Wat is de onderwijsbehoefte van het kind? Ouders weten heel goed wat hun kind thuis goed kan. Laat ouders een onderdeel zijn van het zorgproces door ze mee te laten denken over oplossingen. Ook over de talentontwikkeling. Neem de expressieve en creatieve vakken net zo serieus en vraag ouders wat kinderen thuis goed kunnen en doen en bedenk samen hoe je dit in de schoolsituatie kan inpassen.
Dus meer helden voor de klas die inspireren en rolmodel zijn. En ouders meenemen in je zorg.
Geen kwestie dus van eerst les en dan leuk. Het gaat om afstemming op de onderwijsbehoefte van het kind. Rekenen en taal zijn net zo belangrijk als tekenen, muziek, drama en handvaardigheid. En beoordeel die vakken ook net als rekenen en taal. En zorg dan meteen dat je die les zo brengt dat het tot de verbeelding spreekt en aansluit bij de belevingswereld. Laat dus zien wat 32e noten zijn bij het vak muziek door One van Metallica te laten zien op Youtube. Wat de hack is daar mis mee?
We need more heroes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten